Dag 7 – Vrijdag 19 juli

Vannacht hadden we te horen gekregen dat de koning is ontvoerd. Toen we bij de kerk aankwamen zagen we daar Milady, Graaf Brie en Pierre met onze gestolen hint, maar geen koning. We hebben het voor elkaar gekregen de hint terug te stelen, maar waar is de koning? De hint was een tekening van Portia. Kon zij ons misschien verder helpen?
’s Ochtends kwam D’Artagnia langs, en samen met haar zijn we naar Portia gelopen. Toen we daar aankwamen was Portia daar helemaal niet, maar we hoorden wel Kardinaal Paturain. Daarna hoorden we iemand heel hard schreeuwen. Het was de koning! De kardinaal stond achter een muur. Voor ons lag een bak met waterballonnen. Het idee was dat we met de waterballonnen de muur naar beneden zouden halen en op die manier het gebouw van de kardinaal konden betreden. De helft van de kabouters zouden de kardinaal pakken en de andere helft de koning bevrijden. De muur ging niet zo snel naar beneden, dus we hadden besloten het gebouw maar gewoon te bestormen. Op dat moment probeerde de kardinaal ervandoor te gaan, maar de kabouters zijn natuurlijk een stuk sneller en hadden hem al ingehaald. We hebben hem vastgebonden en de koning bevrijd! Frankrijk is gered! De koning was ons erg dankbaar, en op verzoek van de kabouters is D’Artagnia dan eindelijk geridderd in de Orde van Gebroken Beige Afgezet met Biesjes. De koning nodigde ons uit voor een groot feest in ‘de Blokhut’ met veel muziek en lekker eten. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen!
’s Avonds hebben wij nog even lekker buiten gegeten, waarna het tijd was om ons klaar te maken voor de Bonte Avond. Alle kabouters hadden hun mooiste kleding aangetrokken (in hoeverre dat natuurlijk kan op kamp, haha). Er werden toneelstukjes opgevoerd, liedjes gezongen, dansjes gedaan en moppen verteld. Tussendoor hebben we nog lekker marshmallows geroosterd in onze open haard, en chipjes gegeten met een glaasje prik. Ook de laatste act van de leiding was één groot succes, voornamelijk omdat alle kabouters er erg hard om moesten lachen. Daarna hebben we nog met z’n alle een mini disco gehouden. Toen was het toch wel echt heel laat en tijd om naar bed te gaan. Morgen worden de kabouters opgehaald, maar dat willen ze eigenlijk helemaal niet. De leiding heeft het ontzettend naar hun zin gehad dit kamp, en zij hopen dat de kabouters dat ook zo hebben ervaren. Ze hebben zich ontzettend voorbeeldig gedragen, en niemand wilde eigenlijk echt naar huis. Maar lekker douchen en een beetje slaap is natuurlijk ook welkom…. Tot volgend seizoen!