Dat mocht natuurlijk niet gebeuren! Ook stond er in de brief dat het eigenlijk al te laat is. De Tandenfee is meegenomen door Git en wordt ergens gevangen gehouden. Willen de kabouters haar helpen om de tanden terug te vinden?
Tuurlijk willen zij dat! Om het clubhuis waren delen van herinneringen verspreid. Ze waren echter wel opgesplitst in twee delen, voor het geval dat de nachtmerries van Git in de buurt zouden zijn. De kinderen moesten op zoek gaan naar omschrijvingen van kinderen en daar de juiste herinnering aan koppelen. Alle setjes hadden een letter, wat uiteindelijk een omschrijving vormde voor de plek waar wij misschien de Tandenfee konden vinden. Dat was in de slaapzaal! Al rennend naar de slaapzaal hadden de kinderen door dat zij daar niet was, maar er lag wel een kaart. Het leek een plattegrond van het terrein om ons clubhuis. Misschien was daar dan wel de Tandenfee?
We besloten om na het rustuur op zoek te gaan. Helaas was de aangegeven pas het startpunt van een lange tocht. Onderweg kwamen wij meerdere nachtmerries tegen van Git Zwart. Zij waren erg arrogant en wilden graag een wedje leggen dat zij bepaalde activiteiten beter konden dan dat wij dat kunnen. Dat was natuurlijk helemaal niet zo waardoor wij op elk punt met een nieuw zakje muntjes verder konden. De laatste nachtmerrie had het echter niet zo slim aangepakt. Hij had ons per ongeluk een memo meegegeven van Git, die eigenlijk voor hem was bedoeld. Er stond op waar de Tandenfee gevangen werd gehouden!
Na het avondeten gingen wij naar de plek die op de memo stond aangegeven. Daar troffen wij de Tandenfee vastgebonden aan. Ze was omringd door de tanden, maar werd bewaakt door Git en één van zijn merries. Hoe gingen we dit nou weer klaarspelen? Na wat heen en weer geren en gesluip wisten wij alle tanden om te wisselen voor muntjes en de Tandenfee te redden. Maar Git had ons nog net gezien en riep nog na dat hij nog niet klaar met ons is… Wie weet wat ons morgen te wachten staat…